Αλή Φαρμάκης

(1770 – 1812).Αλβανός από τον Λάλα της Ηλείας, φίλος των Κολοκοτρωναίων. Αρχηγός της ισχυρής οικογένειας των Ισμαηλαίων και μεγάλος γαιοκτήμονας, ο Α.Φ. είχε δεσμούς με Έλληνες οπλαρχηγούς και πρόκριτους της Γορτυνίας και της Ολυμπίας. Θέλοντας να εδραιώσει την κυριαρχία του στη Γορτυνία, κατέλαβε το Μοναστηράκι και έχτισε οχυρότατο πύργο κοντά σε αυτό. Για τη συμμετοχή του στην ελληνοτουρκική συνωμοσία κατά της Πύλης, και γενικά για τη δράση του, οργανώθηκε το 1808 εκστρατεία εναντίον του με αρχηγό τον Βελή πασά, διοικητή της Πελοποννήσου και γιο του Αλή πασά Τεπελενλή. Ο Α.Φ. κλείστηκε τότε στον πύργο του και ζήτησε βοήθεια από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη που βρισκόταν εξόριστος στη Ζάκυνθο. Ο Κολοκοτρώνης, αν και δεν τον γνώριζε προσωπικά, ετοίμασε άγημα από 100 άντρες, το οποίο όμως δεν κατόρθωσε να αναχωρήσει από το νησί μετά από σχετική απαγόρευση των Γάλλων. Έτσι, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έφτασε στο Μοναστηράκι, με μόνο 16 άντρες και μερικούς οπλαρχηγούς (Νικηταρά, N. Πετμεζά). H πολιορκία του πύργου κράτησε πολλές ημέρες και όλες οι προτάσεις του Βελή για παράδοση απορρίφθηκαν από τον Α.Φ. Τελικά η πολιορκία λύθηκε μετά από συμφωνία και o Α.Φ. με τον Κολοκοτρώνη κατέφυγαν στη Ζάκυνθο. Εκεί συνεργάστηκαν για την απελευθέρωση της Ελλάδας και τη σύσταση Ελληνοαλβανικού κράτους στην Πελοπόννησο. Η φιλία του Α.Φ. με τον Κολοκοτρώνη αναφέρεται και σε δημοτικά τραγούδια.